NP2.295 - 1953 H32H5,I2 mor 

   Michman Dzhon

Skvoz' nochnoj tuman
Mrachen okean,
Michman Dzhon ugryum i ozabochen.

   Dan emu prikaz:
Pribyt' cherez chas,
Michman Dzhon ne mozhet byt' ne tochen.

   I szhimaya rul',
Pryamo v Liverpul'
Sudno on ved\et rukoyu tv\erdoj.

   Pust' svirep nord-ost,
On ne brocit post,
Smelo v dal' glyadit s nadezhdoj gordoj.

   Terpi nemnogo, derzhi na bort.
   Pryama doroga i viden port.
   Ty budesh' pervym, ne syad' na mel'.
   Chem krepche nervy, tem blizhe cel'(*E`tot pripev povtoryaetsya posle kazhdogo kupleta.).

   Tak letyat oni,
Pogasiv ogni,
Rassekaya mownuyu puchinu.

   Vdrug uzhasnyj gul
Sydno vs\e rvanul --
Istrebitel' naletel na minu.

   Shum, svist i krik,
Dzhon spokojno v mig
Lodki pogruzil vsem e`kipazhem.

   I, blyudya zakon,
Sam poslednim on
Vplav' pustilsya, napevaya dazhe.

   Beshenoj volnoj,
Na bereg morskoj
Michman Dzhon byl vybroshen pod utro.

   Tam ego nashla
I podobrala
Ta, ch'i zubki blewut perlamutrom.

   A dva dnya spustya
Dzhon skazal shutya:
-- Keti, ya lyublyu vas, slovno more!

   I emu v otvet
Rassmeyalas' Ket:
-- E`to vs\e est' v brachnom dogovore.

(Al'pinistskaya peredelka: P10.01 "V chas, 
kogda zakat"(Vershina) Tani Vol'fson)




Vpered Nazad
Boyan  Rus/Lat